Türk Fındığı (Corylus colurna)​

Morfolojik ve Botanik Özellikleri:

Dünya üzerinde Doğu Avrupa (Balkanlar, Romanya), Batı Asya (Kafkasya, İran)'a kadar olan bölgede yayılış göstermektedir. Türkiye'de Kazdağları, Bolu, Kastamonu, Ankara-Nallıhan, Zonguldak-Yenice, Rize ve Trabzon yörelerinde doğal yetişir.

15-25 m boylarında düzgün gövdeli ağaçlardır. Bu nedenle ağaç fındığı adı da verilir. Ülkemizdeki diğer fındık türlerinden tek gövdeli ağaç formunda oluşu ile ilk bakışta kolaylıkla ayrılabilmektedir. Genç sürgünler siğilli tüylü, yaprak sapları da siğilli tüylerle örtülüdür. Bu tüyler kiremit kırmızısı rengindedir. Geniş yumurta biçimindeki yaprağın dip tarafı yüreğimsi, ucu sivridir. Kenarları kaba ya da keskin dişli, bazen de hafif lobludur. Kupula şeritsi yapıda, parçalı ve ince şeritler halinde düzensiz olarak yırtılmıştır. Ayrıca sivri uçları geriye kıvrılmıştır. Nuksun dibindeki mat kısmı nuksun hemen hemen yarısına kadar ulaşır (Yaltırık, 1993). Değerli odunları nedeniyle bugün büyük boylu bireyleri çok azalmıştır. 

Yüksek dağlık yörelerde örneğin Bolu Dağlarında çok yaygındır. Meyvesi direkt olarak yenildiği gibi, Bolu yöresinde 'Bolu Fındık Şekeri' ve 'Bolu Çikolatası' şekerlemelerinin hammaddesini oluşturmakta ve aranan tür olmaktadır. Köylüler topladıkları ürünlerini şeker imalatçılarına satarak ek gelir elde etmektedir. Bu nedenle örneğin Bolu Orman Bölge Müdürlüğüne bağlı Merkez İşletmesi Kale İşletme Şefliğinde 347 hektarlık bir Corylus colurna alanı 1988 yılında tabiatı koruma alanı olarak ayrılmıştır. Burada 1 m çapında ve 30- 35 m boylarında bireyleri bulunur. Yine Zonguldak-Yenice ve Dirgine yörelerinde güzel bireylerine rastlanır.​